Honderd-en-een

Hoe oud ik ben? Eh…

Liegen over je leeftijd, mensen schijnen dat te doen. Vooralsnog heb ik nooit moeite gehad met het jaartje dat ik er bij mijn verjaardag bijkreeg. Ik kan me er daarom ook niks bij voorstellen.

De andere kant op

Het grappige is dat mensen van zestien het liefst achttien zijn en mensen van tweeëndertig bijvoorbeeld achtentwintig. Ergens ligt dus een grens: vanaf nu gaan we de andere kant op liegen. Er zijn kwalijke ‘leeftijdleugens’, volwassen mensen die zich op internet uitgeven voor kinderen bijvoorbeeld, om zo in contact te komen met de andere ‘doelgroep’. Jammer genoeg hebben deze mensen vaak niet de beste bedoelingen.

#Welke leeftijd voor altijd hebbenPrima-zo-leeftijd

Terug naar mezelf: waarom zou ik liegen over mijn leeftijd? Ik heb een leeftijd dat ik niet hoef te liegen om ergens binnen te komen, om alcohol te kopen of om beter in de markt te liggen. Ik heb de ‘het-is-prima-zo-leeftijd’. Hoogstwaarschijnlijk wel over de helft, of ik moet honderd-en-een worden, maar met wellicht de mooiste jaren nog in het verschiet. Laat mij maar voor altijd mijn eigen leeftijd hebben.

Wel zo eenvoudig…

Eén reactie op “Honderd-en-een”

  1. Goh als de taart maar niet bezwijkt onder al die kaarsjes dan. Heb je genoeg adem nog om ze allemaal uit te blazen. En mag je nog wel die zoete rommel eten? Indien jarig, hoera hoera hoera!

    Geliked door 1 persoon

Maak een website of blog op WordPress.com

Ontdek meer van Alice

Als eerste nieuws ontvangen uit In Woordenland? Schrijf je dan in en ontvang de updates in je mailbox.