Met een narcis tussen zijn tanden geklemd, stond Marc in de deuropening van Ineke’s keuken. In zijn handen had hij een enorme bos. Twee helderblauwe ogen keken haar aan.
‘Voor mijn schone liefde,’ wist ze te ontcijferen uit het gemompel dat Marc door de bloem uitbracht.
Ze schaterlachte bij de aanblik, het was aandoenlijk. ‘Waarom zo veel?’ vroeg ze hem, ‘en hoe kom je er aan?’ Doorgaan met het lezen van “KP7 | Nieuwe lente”
‘Is jouw boek ook verkrijgbaar als e-book?’
Heel lang moest ik daar nee op zeggen, maar nu, bijna aan de vooravond van het verschijnen van mijn volgende boek, is ‘ie er gewoon: mijn eigen e-book. En dat voor nog geen drie euro, geen geld! Dus ben je nu al die tijd al nieuwsgierig naar Slapen doen we morgen weer, maar lees je alleen nog digitaal? Grijp je Doorgaan met het lezen van “Ja!”
Brullend vielen de twee mannen elkaar in de armen.
‘Dat meen je niet,’ schreeuwde Johan. ‘Wat zei Dorothea toen?’
‘Dat jij en ik uit dezelfde klei gebakken zijn.’ Bas gaf hem een klap op zijn arm.
Ineens was Johan doodstil. Hij liet het even op zich inwerken. ‘Klei?’ zei hij verontwaardigd. ‘Wat bedoelt Doorgaan met het lezen van “KP6 | Uit de klei”
Onlangs hadden we bij BITS workspace, het kantoor waar ik een flexplek heb, een kennissessie over hoe je klanten werft. Een van de deelnemers wees ons op de wet van de zeven contactmomenten. ‘Je moet iets zeven keer voorbij hebben zien komen, voor je tot aanschaf overgaat.’ Dus nu vroeg ik me af: Doorgaan met het lezen van “Heb ik je al zeven keer ontmoet?”
‘Maar ik hou ervan,’ stampvoette het meisje.
‘Je kunt niet altijd je zin krijgen, Aafje,’ zei haar oma belerend. Ze pakte een boek uit haar tas, sloeg hem open op bladzijde zesentwintig en begon voor te lezen. ‘Ik weet niet of mam wel geschikt is Doorgaan met het lezen van “KP4 | Het publiek”
Wie of wat is de rafel in jouw verhaal? Ongetwijfeld een moeilijke vraag, maar mocht schrijven je allergrootste passie zijn: denk er over na en doe een poging bij de schrijfwedstrijd Rafels! Wedstrijden laten je Doorgaan met het lezen van “Belemmering of uitdaging?”
Met het hart op de juiste plek, hoe kreeg hij dat voor elkaar? Frans zuchtte. Alsof hij zelf iets aan de plek kon veranderen. Ineens moest hij denken aan een liedje dat hij ooit in het theater hoorde. Oud, maar de tekst was van alle tijden.
“Iets dat waggelt, kwaakt en vaak toeristisch bermt”, die zin kon hij zich nog goed herinneren. Doorgaan met het lezen van “KP3 | Denk daar maar eens over na!”
Natuurlijk heb ik een digitale agenda. Daarin houd ik al mijn afspraken bij. Gesynchroniseerd met die van mijn lief. Hartstikke handig. Maar mijn beste vriend is toch nog steeds Doorgaan met het lezen van “Liefde voor papier”
‘Twee échte meisjes?’
‘Tja … wat zijn échte?’
‘Nou, dat,’ Tom wees naar een meisje die zo op de cover van de Vogue kon.
Vera zuchtte, haar schaatsen strak onderbindend. ‘Wat een opdracht. Wat móeten we Doorgaan met het lezen van “KP2 | De uitdaging”
Mensen die mij kennen weten dat ik ontzettend van lezen hou. Dat ik soms twee boeken per week lees, soms meer. Dat ik op vakantie minder lees dan thuis. En dat ik zeer weinig tv kijk. Logisch, Doorgaan met het lezen van “Leesrace”
‘Grapjas!’ Tirza trok de capuchon over haar hoofd, zodat ze minder zichtbaar was. Samen met Simone stak ze in het Klaverpark vuurwerk af. Tenminste, het restje. Het overgrote deel was eergisteren de lucht in gegaan.
‘Nee, echt. Daar.’
Vanachter een eik was een blauw schijnsel zichtbaar. Doorgaan met het lezen van “KP1 | Illegaal”
Door goede voornemens openbaar te maken, is de kans groter dat je volbrengt, las ik laatst. Dus hierbij een publieke opsomming van alles wat beter kan.
Kerstmis is achter de kiezen. Ik ben enorm verwend, met een superleuk uitje, lekker eten én ook nog eens mooie cadeaus. Het waren een paar topdagen, gevuld met supergezellige familiebijeenkomsten. En net als je denkt dat de koek op is, ligt er in de brievenbus op je werkplek nóg een kerstcadeau: Doorgaan met het lezen van “Kerstpost”
Het is al even geleden dat er een recensie verscheen van Slapen doen we morgen weer. Maar ineens was hij daar, het oordeel van Nakita’s Library. Dank je wel Nakita en goed om te lezen dat je ervan genoten hebt. Wil je de recensie lezen? Dat kan hier.
Het verhaal is spannend, je wordt er in gezogen.
De afgelopen jaren deed ik mee aan plaatselijke kunsttentoonstelling MADE met een gedicht. Dit jaar is me dat niet gelukt. Omdat ik de tentoonstelling nog steeds wél organiseer én een warm hart toedraag, grijp ik toch even Doorgaan met het lezen van “Kunst, van de buurvrouw”
Ooit bedacht je dat je voor elk familielid een cadeautje meeneemt met kerst. De kinderen waren klein en er was altijd wel een aardigheidje te bedenken. Je kwam met een doosje Lego en ze waren de rest van de middag zoet. Je gaf ze er een lekkere, onverantwoorde chocoladekerstman bij en je had de harten gestolen. Maar ineens en alsof het niks is, zijn die neefjes en/of nichtjes minstens Doorgaan met het lezen van “Beste pubertante,”
Een workshop volgen is meestal een tof dagje uit. En dat zijn mijn workshops ook. Een prima zaterdagbesteding zelfs, volgens een van mijn cursisten. Zoek jij nog een origineel cadeau? Voor €42,50 ligt het binnenkort onder jouw kerstboom en verras jij de krijger met creativiteit, gezelligheid én ook nog eens een heerlijke lunch.
Misschien jezelf?
Interesse? Kom eens langs …
Weet je nog, die tijd dat er nog dagelijks een postbode langs kwam? Dat er elke dag wel wat door de brievenbus ging? Het lijkt zo lang geleden, maar dat is het niet. De tijd is veranderd… Steeds meer facturen krijg je via mail. Steeds meer verjaardagswensen gaan via Facebook of WhatsApp. En steeds meer kerstwensen zijn Doorgaan met het lezen van “Please, Mr. Postman”
‘Voor het volgende BOEK10 Event ben ik op zoek naar een jurylid voor de schrijfwedstrijd BOEK10. Wie lijkt dit leuk om te doen?’ schreef Elly Godijn. Het wereldrecord mailtjes beantwoorden staat op mijn naam. Twee minuten: Doorgaan met het lezen van “Aan ‘flarden’, in recordtijd…”
